ခ်စ္ရသူရယ္....
အလြမ္းေတြသိန္းသန္းမက...ရင္မွာလြယ္ပိုးထားရေပမယ့္....
သံစဥ္ေလးေတြလို..မင္းအသံေလးျကားယံုနဲ႕
ရင္နဲ႕မလိုက္ေအာင္..သယ္ပိုးထားတဲ႕အလြမ္းေတြ...
ေပ်ာက္ကြယ္သြားရတယ္..ခ်စ္သူရယ္...
အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေရာက္လို႕..မင္းကိုနွုတ္ဆက္တိုင္းေတာ့...
ငါေတြးမိတာတစ္ခုရွိတယ္..ငါတို႕ေတြဘယ္ေတာ့မ်ား...
လက္ျပနွုတ္ဆက္ျခင္းေတြက...လြတ္ေျမာက္နိုင္မလဲလို႕ေလ....
ကိုယ္႕ဘ၀ရဲ႕ေန႕ရက္တိုင္းက...မင္းနဲ႕သာျပီးျပည့္စံုေနတဲ႕....
ဘ၀ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ပါ....
အိပ္ယာ၀င္တိုင္းေတာ့..နဖူးေပၚလက္တင္ျပီး...
စဥ္းစားမိတာ..ဒီအခ်ိန္ေတြမင္းဘာေတြမ်ားလုပ္ေနမလို့ေလ...
ယံုျကည္ခ်က္ေတြနဲ႕ေဆးခ်ယ္ထားတဲ႕...ကိုယ္႕တို့ရဲ႕ခ်စ္ခရီးလမ္းမွာ.....
လက္ျပနွုတ္ဆက္ျခင္းေတြ....ေပ်ာက္ဆံုးသြားေအာင္သာျကိုးစားျကမယ္ေနာ္...
ကိုယ့္တို့နွစ္ေယာက္ရဲ႕..ခ်စ္လမ္းခရီးမွာ....
အမုန္းနဲ႕ခြဲခြာျခင္းမရွိသလို....ေ၀ခြဲမရတဲ႕သံသယေတြလဲ....
ဘယ္ေသာအခါမွ...မရွိေအာင္ေတာ့...ကိုယ္..
အျမဲျကိုးစားေနပါတယ္.....
ကိုယ္႕ဘ၀ရဲ ႕ေနရက္တိုင္းမွာ..မင္းတစ္ေယာက္အျမဲစိုးမိုးေနသလို..
မင္းဘ၀ရဲ႕ေန႕ရက္တိုင္းမွာေတာ့....ငါဆိုတာမစိုးမိုးပါေစနဲ႕....
အလွတရားေတြနဲ႕ေရးခ်ယ္ ထားတဲ႕မ်က္နွာေလး...
ကိုယ္ေျကာင့္....ညိဳးငယ္သြားမွာစိုးလို႕ပါ.....
ေကာင္မေလးရယ္....
ఆlwantalఆ
6/5/2012
1 comment:
အေတာ့္ကို နုနုရြရြစာလံုးေတြနဲ႔ ကဗ်ာဆရာပဲ...
အလြမ္းေတြ ေ၀းပါေစ ဆရာလြမ္းတယ္ေရ..
Post a Comment